HACCP - De Wet | Geschiedenis | De Wet | Ontwikkelingen | Problemen | Do's & Don'ts |

Binnen de EG is de voedselveiligheid en het hanteren van een HACCP-systeem geregeld in de Europese Richtlijn 93/43/EEG van 14 juni 1993. Hierin wordt expliciet gesteld dat alle levensmiddelenbedrijven een voedselveiligheidssysteem moeten hanteren dat gebaseerd is op de uitgangspunten en grondbeginselen van het HACCP-systeem.

In Nederland is HACCP wettelijk verplicht voor alle bedrijven en instellingen die voedsel bewerken of verwerken. Deze wettelijke verplichting is sinds 14 december 1995 opgenomen in de Warenwetregeling Hygiene van Levensmiddelen. In deze wet staat vermeld dat elke organisatie die voedsel bewerkt of verwerkt een HACCP-systeem moet opzetten. Om de organisaties te ondersteunen is per wet geregeld dat de vertegenwoordigers van de diverse sectoren een hygienecode kunnen opstellen. Indien een organisaties de desbetreffende hygienecode (mits de hygienecode is goedgekeurd door de minister van VWS) invoert voldoet zij daarmee aan de wettelijke eisen.

Naast de warenwet regeling komt het belang van voedselveiligheid tevens terug in de Wet op de Productaansprakelijkheid (1992). De kern van deze wet is dat de producent van een product aansprakelijk is voor eventuele schade die voortvloeit uit het leveren van een gebrekkig product. Tevens wordt de bewijslast voor het leveren van een deugdelijk (lees voedselveilig) product geheel bij de laatste producent/leverancier neergelegd. Voor de voedselveiligheid van een product betekent dit dat de producent aansprakelijk is in het geval dat er een product wordt geleverd dat niet voldoet aan de hygienenormen.

De controlerende instanties in Nederland zijn de Keuringsdienst van Waren en Veterinaire Zaken, de Rijksdienst voor de Keuring van Vee en Vlees (RVV) en de Stichting Centraal Orgaan voor Kwaliteitsaangelegenheden in de Zuivel (COKZ).